Prolog

Znowu mimo woli zaczęłam o nim myśleć. Powoli staram się zapominać, jednak nie wychodzi mi to. Minęły już 2 lata, a on nie odezwał się do mnie. Zostawił mnie samą tam, w Mullingar. Wyjechał do Londynu. Robi karierę ze swoim zespołem, zapewne już zapomniał o mnie. O swojej przyjaciółce, z którą spędzał mnóstwo czasu. Znaliśmy się od dzieciństwa. Mówiliśmy swoje wszystkie sekrety, wierzyliśmy w przyjaźń damsko-męską. Do czasu, aż pojechał spełniać marzenia. Życzyłam mu wszystkiego, co najlepsze i dalej tak jest, ale nie mogłam pogodzić się z myślą, że mogę już nigdy go nie zobaczyć. Teraz mieszkam w Londynie, wyprowadziłam się tam w niedługim czasie po skończeniu osiemnastych urodzin. Studiuję dziennikarstwo i mam pracę. Jutro przeprowadzam wywiad, który być może odmieni moje życie. Jest to wywiad z zespołem One Direction, do którego należy On. Niall Horan. Ciekawe, czy jeszcze o mnie pamięta, czy w ogóle będzie chciał ze mną porozmawiać. Nie mogę mu wybaczyć tego, co mi zrobił. Wiedział, że w tamtym momencie właśnie jego wsparcia potrzebuję najbardziej, a on tak po prostu mnie zostawił. Wyjechał. Najwidoczniej pieniądze i kariera są dla niego najważniejsze. Teraz raczej nie potrafiłabym mu ponownie zaufać. Zawiodłam się na nim. On nawet do mnie nie napisze, nie zadzwoni. Ja pierwsza nie zrobię tego, nie wiem czy on by tego chciał. Chciałam o nim zapomnieć, lecz ten wywiad tylko mi to utrudnił. Już powoli układałam swoje życie na nowo, czerpałam z niego radość i cieszyłam się najdrobniejszą chwilą, kiedy otrzymałam tą wiadomość. To moja praca, więc muszę ją niestety wykonać. Z jednej strony nie chcę tego, ale z drugiej chciałabym go znowu zobaczyć. Chociażby to. Nie musimy rozmawiać, wystarczy krótkie spojrzenie w jego stronę. Tyle wystarczy, abym znowu nie mogła przestać o nim myśleć. Kiedyś uznawałam to za przyjaźń, ale kilka dni przed jego wyjazdem uświadomiłam sobie, że to miłość. Kochałam i kocham go, lecz teraz już jest za późno. Pozostały wspomnienia, zdjęcia i słone łzy spływające po moim policzku. 
----------------------------------------------------------------------------------
No więc to jest prolog mojego pierwszego opowiadania x] Wiem, że wyszedł nudno i ponuro, ale dopiero zaczynam przygodę z pisaniem. Lat też nie mam wiele, więc nie napiszę jakichś wielkich bestsellerów, ale po prostu uwielbiam pisać opowiadania. Obiecuję, że rozdział będzie dużo ciekawszy. Przynajmniej postaram się, aby taki był ^^ Mam nadzieję, że komuś przypadnie do gustu ta historia i będziecie czytać rozdziały ;) 

 Jeśli chcecie jakiś kontakt, tutaj macie mój Twitter :
@_Caroline_Kate